Girişimcilik Dersinin İşletme Öğrencilerinin Girişimcilik Niyetine Etkisi: Yalova Üniversitesi Örneği

Abstract

Literatürde yapılan çalışmalara bakıldığında girişimcilik ile ilgili alınan eğitimin öğrencilerin girişimcilik niyetine etkisinin olduğu gözlenmiştir. Bu doğrultuda girişimcilik kavramı ile en yakın ilişki içerisindeki gruplardan biri olan İşletme Bölümü öğrencilerinin girişimcilik niyeti, bu araştırmanın ana konusudur. Ayrıca, yapılan bu çalışma kapsamında Yalova Üniversitesi İşletme Bölümü öğrencileri; dersi henüz almamış (1. ve 2. sınıf), almakta (3. sınıf) ve almış olan (4. sınıf) öğrenciler olarak üç ayrı kategori altında incelenmiştir. Ajzen’in (1991, 2001, 2002) Planlı Davranış Teorisi temel alınarak ve literatürdeki girişimcilik niyetini ölçmek için yapılan çalışmalar incelenerek Liñán ve Chen (2009) tarafından oluşturulan “Girişimcilik Niyeti Anketi” Türkçeye çevrilerek bu çalışmada kullanılmıştır. Bu çalışmada anketlerden elde edilen verilere çoklu regresyon analizleri uygulanmıştır. Örneklem üzerinde yapılan analizlerde; kişisel tutum, öznel norm ve algılanan davranış kontrolünün girişimcilik niyeti üzerinde pozitif etkisinin olduğu görülmüştür. Bu değişkenlerin yanı sıra cinsiyetin girişimcilik niyeti üzerinde etkisi olduğu, erkek öğrencilerin girişimcilik niyetinin kadın öğrencilere göre daha fazla olduğu gözlenmiştir. Öğrencilerin girişimcilik dersi almış veya almamış olmasının ve hane halkı içerisinde girişimci bireyin bulunup bulunmamasının girişimcilik niyeti üzerinde bir etkisinin olmadığı görülmüştür. Extant literature on entrepreneurship revealed that entrepreneurial education is likely to affect students’ entrepreneurial intentions. Considering those studies, we are particularly interested in examining entrepreneurial intentions of business students at Yalova University. Moreover, within the scope of this study, students are divided into three groups as freshmen and sophomores (not taken any entrepreneurship classes yet), juniors (taking entrepreneurship courses in line with the official curriculum) and seniors (already done with entrepreneurship courses in line with the official curriculum). This study adopts Ajzen’s (1991, 2001, 2002) “Theory of Planned Behaviour” and Liñán ve Chen’s (2009) “Entrepreneurial Intention Questionnaire”. Multivariate regression techniques were used throughout the analyses. Tests carried out over the whole population reveal that personal attitude, subjective norm and perceived behavioural control positively influence entrepreneurial intentions of students. Furthermore, it is found that gender has an impact on entrepreneurial intentions of students: Male students are found to have more entrepreneurial intentions when compared to their female peers. Taking entrepreneurship courses at university and having any entrepreneur within their family do not have any effect upon entrepreneurial intentions of students.