Post-Yapısalcı Argümanlar Ekseninde Müellif ve Sanat Nesnesi
Date
2014-06
Authors
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi
Abstract
Post-yapısalcı argümanlar ekseninde, müellif ve sanat nesnesi adlı bu
metinde; yapısalcıların kurduğu sistematik dizgenin, ‘ben’ ile ilişkisini söküme
uğratma çabaları ile sanatta ‘ben’in konumlandığı yer olan müellif/sanatçı/yazar’ın
yokluğunda sanatın ne’liği sorunsalını ilişkilendirerek ele alınmıştır. Yapısalcıların
dil-söz üzerinde kurdukları “ben” tanımlarının özerkliğini olumsuzlayan postyapısalcı
argümanlar, temelde ‘merkezi benlik’üzerine konumlanan bir yapıyı
reddeder. Bu durum, sanat tartışmalarında müellif sorunsalı olarak ele alınmakta ve
felsefi açıdan irdelenebilmektedir. Bu metin, sanatçı ve yapıtı birbirinden ayırmak
suretiyle sadece sanat yapıtına yönelmemekte, aynı zamanda sanatçının sanat işlerini
bilinç/bilinçdışı müdahalelerle simgeleştirdiği anlamlandırmalara da karşı çıkmakta
ve ona bahşedilen özerklik statüsünü de sorgulamaktadır. Müellifin ölümü, sanat
yapıtlarının ‘ben’lik üzerine kurduğu tekilliği yıkmak ve post-yapısalcı argümanların
söylem-metin ekseninde kurduğu hegemonyanın tekilliğini yıkmak ile eşanlamda
açıklanabilir. Özellikle sanat tarihinde, müellif sorgulamasında önemli bir yere
oturan Marcel Duchamp’ın ‘Fountain’çalışması ile beliren süreç, Sherrie Levine ile
bir yeniden üretim olarak müellif sorunsalına dönüşecek; Yves Klein, Robert
Rauschenberg ve Ben Vautier’in yapıtlarında ‘ben’lik sorunsalına olan yaklaşımlarla
müellif ve sanat nesnesi sorunsalı içeriğinde incelenecektir.
Description
Keywords
Post-yapısalcı Felsefe, Dil, Müellif/Sanatçı/Yazar, Anlam Üretimi, Anlam ve Otorite, Söylemin Kökeni, Aidiyet, ‘Ben’likÖznellik, SherrieLevine.